Ziekten bij onze bijen, maar ook het verdwijnen van bijenvolken.
Verdwijnziekte ? of is het meer?
Varroa of de grote verdwijntruc!? Deel 3 voor deel 1, deel 2 volg de link
Een overzicht van meldingen en gegevens die betrekking hebben op virussen en ziekten bij de bijen.
| Nummer | Omschrijving van onderzoeken mbt virussen en ziektes |
| 1: Varroamijt geeft virus door aan bijen | Onderdeel: Wageningen UR Op zoek naar een nieuwe methode om de varroamijt (Varroa destructor) in bijenvolken te bestrijden, stuitte promovenda Juliette Ongus aan Wageningen Universiteit op een agressief, niet eerder beschreven virus. Dit virus vermenigvuldigt zich niet alleen in de mijt, maar ook in de bij. Ongus concludeert dat de varroamijt de overbrenger is van dit virus, dat behoort tot de grote groep picorna-achtige virussen. Onlangs hebben andere onderzoekers al vastgesteld dat de varroamijt het afweersysteem van de bij uitschakelt en dus virusinfecties meer kans geeft. De grote voorjaarssterfte onder bijen die de laatste paar jaar is waargenomen in Europa, valt hierdoor te verklaren. Tot dusverre zijn er geen virussen gevonden waarvan bewezen is dat ze de varroamijt doden. Dat geldt ook voor het nieuwe type virus dat Ongus heeft gevonden. Dat dood wel bijen. Er zal dus verder onderzoek moeten worden gedaan om pathogene virussen te vinden die alleen de mijt doden. Een dergelijke bestrijdingsmethode had Ongus voor ogen. Deze is hard nodig aangezien de varroamijt resistent is geworden tegen chemische bestrijdingsmiddelen. De varroamijt is een obligate parasiet van de bij, wat betekent dat die niet kan leven zonder de bij. De mijt plant zich voort in bijenbroed, en bij voorkeur in darrenbroed. Ook verankert ze zich op de rug van de bij en doorboort het rugsegment om hemolymfe op te zuigen. Dit verkort het leven van bijen.Uit het onderzoek van Ongus blijkt dat virussen een belangrijke factor zijn in de teloorgang van bijenpopulaties. Volgens Ongus kunnen meerdere virussen tegelijkertijd in de bij en mijt aanwezig zijn. Verder onderzoek moet uitwijzen wat het totale effect van die virussen nu precies is. Tijdens haar onderzoek heeft Ongus een betrouwbare genetische test, een pcr-test, ontwikkeld om virussen in bijen en mijten op te sporen. Die kan van waarde zijn in de praktijk en verder onderzoek. Dr. Juliette Ongus promoveerde op 12 april bij persoonlijk hoogleraar in de virologie prof. Just Vlak.Hugo Bouter De complete beschrijving: Dr.Juliette Ongus, VDV1 |
| 2: Verschillende virussen, er zijn totaal 18 stuks gevonden, onderzocht en gekaraktiriseerd. | DWV = Deformed Wing Virus VDV-1 = Varroa Destructor Virus 1 , nauw verwant aan het DWV ABPV = Acute Paralysis Virus BQCV = Black Queen Cel Virus KBV = Kashmir Bee Virus BVY = Y Virus FV = Filamentoses Virus CPV = Chronische Paralysis Virus |
| 3: Picorna Virussen | Volgens een Amerikaanse studie zouden sommige vormen van geheugenverlies verband kunnen houden met virussen die tot de familie van de picornavirussen behoren. U kent ze ongetwijfeld: het zijn zij die een banale verkoudheid en bepaalde vormen van gastro-enteritis veroorzaken. Ze kunnen echter ook veel ergere ziekten doen ontstaan, zoals kinderverlamming (poliomyelitis) en hersenvliesontsteking. Elk jaar worden naar schatting meer dan één miljard mensen besmet met het picornavirus. Prof. Charles Howe van de Mayo Clinic in Rochester bestudeerde het brein van muizen die besmet waren met een virus dat sterk verwant is met het poliomyelitisvirus. De knaagdieren werden in een labyrint geplaatst en hadden de grootste moeite om er hun weg in te vinden. Howe en zijn team stelden namelijk vast dat het virus de hippocampuscellen had vernietigd. De hippocampus is de hersenzone die de leer- en geheugenprocessen stuurt. “Ons onderzoek wijst uit dat herhaalde infecties met het picornavirus op lange termijn het cognitieve kapitaal zouden kunnen aantasten.” |
| 4 | Prevalence and Transmission of Honeybee Viruses Y. P. Chen, J. S. Pettis, A. Collins, and M. F. Feldlaufer; Bee Research Laboratory, USDA-ARS, Beltsville, Maryland 20705 Transmission mechanisms of six honeybee viruses, including acutebee paralysis virus (ABPV), black queen cell virus (BQCV), chronicbee paralysis virus (CBPV), deformed wing virus (DWV), Kashmirbee virus (KBV), and sacbrood bee virus (SBV), in honey beecolonies were investigated by reverse transcription-PCR (RT-PCR)methods. The virus status of individual queens was evaluatedby examining the presence of viruses in the queens’ feces andtissues, including hemolymph, gut, ovaries, spermatheca, head,and eviscerated body. Except for head tissue, all five tissuesas well as queen feces were found to be positive for virus infections.When queens in bee colonies were identified as positive forBQCV, DWV, CBPV, KBV, and SBV, the same viruses were detectedin their offspring, including eggs, larvae, and adult workers.On the other hand, when queens were found positive for onlytwo viruses, BQCV and DWV, only these two viruses were detectedin their offspring. The presence of viruses in the tissue ofovaries and the detection of the same viruses in queens’ eggsand young larvae suggest vertical transmission of viruses fromqueens to offspring. To our knowledge, this is the first evidenceof vertical transmission of viruses in honeybee colonies. |
| 5 | http://en.wikipedia.org/wiki/Colony_Collapse_Disorder#Possible_causes Wat er staat geschreven omtrent onderzoek en bevindingen. |
| 6: Nosema Cerana ook een overbrenger van problemen. | Nosema cerana Wat de ontvolking van de bijenstallen betreft, ontdeed het voortreffelijke Spaanse tijdschrift Apicola van septembre-octobre heeft gepubliceerd een artikel dat zeer over „het ontvolkingssyndroom wordt opgevuld, van de bijenkorven in Spanje“. Kortom het apicole regionale centrum van Castilla heeft Mancha de aanwezigheid van de parasiet „Nosema ceranae“ ontdekt. De onderzoekers van het apicole centrum en het departement van dierlijke gezondheid van de veterinaire faculteit van de universiteit „complutense“ (?) van Madrid, geloven dat de oorzaken van de onverklaarde sterftecijfers van honingbijen een verklaring daar zouden kunnen vinden. Ziehier in vertaling, de conclusies van het artikel: „zijn voor de eerste opsporing van microspores van Nosema die cerana Apis parasiteert, mellifera in Europa. Het gaat waarschijnlijk om een verschijnsel dat in andere geografische zones wordt veralgemeend. – De ziekteverwekkende actie van Nosema ceranae op de mellifères honingbijen zou de fundamentele oorzaak van de ontvolking van de bijenkorven kunnen zijn. – Nosema ceranae veroorzaakt bij de bestudeerde mellifères honingbijen een niet beschreven tot hiertoe en verschillende ziektenleer van die die Nosema apis bij deze gastheer produceert. heeft er een index dat in de meest beïnvloede zones, ré-infestations zeer frequent zijn, per periodes die tussen 2 en 4 maanden schommelen. – Op korte termijn, zal de meest efficiënte controle van de te wijten ziekte aan Nosema ceranae verkrijgen zich door de ontsmetting van de uitrusting aan de hitte en/of het azijnzuur en zijn derivaten met de behandeling van de honingbijen aan fumagiline te verenigen, als aangetekende brief door het Internationale Bureau van de Epizoötie (2004) voor nosémose geproduceerd door Nosema apis. “ Nosema is een parasiet die in verschillende soorten en vormen kunnen voorkomen. Algemeen echter wordt deze ziekte verwekt door de Nosema parasiet, dit is een eencellig organisme dat behoort tot de protozoa. Het is een zeer besmettelijke ziekte, die in de kolonies onder sporen voorkomt. Ze gaan via de slokdarm en de honingmaag naar de middendarm waar ze zich vermenigvuldigen in de cellen van de maagwand. De bij verzwakt en krijgt diarree. De sporen worden verspreid met de uitwerpselen. Het is microsporidia ééncellige, originele parasiet van Cerana Apis dat in 2004 werd ontdekt in Spanje , dat beïnvloedt bijen melíferas Mellifera Apis. Het is oorzaak van de benoemde ziekte Nosemosis dat het de volwassen bijen aanvalt. In jaar 2004 analyseerden zij meer dan 3000 steekproeven in Spanje, arojando positieve resultaten in 90% van de analyses. In 2005 op 800 steekproeven, 97% werp ik positieve waarden. De ziekte legt slachtoffers van bijen (ontvolking) met gevolg op de verliezen in honingsproductie. Men ontdekt binnen geen symptomen van diarrea als Apis van Nosema, maar er zijn duidelijke Syndroom van despoblamiento in grotere of kleinere graad of meting. Esporas van Nosema hebben grote extreme weerstand tegen de temperatuur en de dehydratie. Tijdens jaar 2006 Frankrijk en Duitsland zij hebben de ziekte ontdekt en de genetische opeenvolging van ceranae Nosema op zijn respectieve gebieden erkend. Ook dit stukje is door de vertaalmachine gegaan, maar het gaat om de essentie! van het verhaal. |