Stuifmeelanalyse van pollen-klompjes
De uitvoering hiervan is eenvoudiger daar geen isolatie van pollen nodig is.
Breng heel weinig stuifmeel op twee plaatsen op een voorwerpglaasje zoals hierboven beschreven en voeg aan beide hoeveelheden stuifmeel een druppel alcohol toe om de suikers op te lossen.
Laat het geheel drogen bij kamertemperatuur tot maximaal 40°C, voeg een druppeltje glycerol-gelatine toe, en daarna een dekglaasje aanbrengen.
Het preparaat is klaar voor microscopisch onderzoek.
Productbeschrijving Stuifmeel,
Ook wel pollen genoemd (maar niet stuifmeelpollen!), is de naam voor de mannelijke sporen van bedekt- en naaktzadige planten.
Let erop dat we spreken van het pollen van een plant.
Bijen verzamelen stuifmeel aan hun achterpootjes in korfjes.
Eén zo’n stuifmeelklompje weegt ca 15 mg en bevat ongeveer een miljoen stuifmeelkorrels.
Samenstelling.
De structuur van het pollen is in vorig hoofdstuk vermeld.
Voor de chemische samenstelling wordt volgend overzicht gegeven van door bijen verzamelde en bij 70°C gedroogd pollen: De samenstelling zoals Talpey die in zijn boek geeft komt hier goed mee overeen.
De samenstelling is sterk afhankelijk van het soort pollen.
Voor de gezondheidsaspecten zijn vooral van belang de hoeveelheden vitamines en mineralen.
De opgaven hierover wisselen sterk, maar in onderstaande tabel is een overzicht opgesteld van de gehaltes aan deze stoffen in stuifmeel.
Daarnaast is vermeld de hoeveelheden die wij van vitamines en mineralen dagelijks binnen moeten krijgen (aanbevolen dagelijkse hoeveelheid).
Samenstelling van stuifmeel (macronutriënten)
Vocht 10% 7-16 %
Eiwit 20% 7-30 %
Vet 7% 1-14 %
Mineralen 2% 1-4 %
Koolhydraten 4% 21-29 %
Oogsten, bewaren en verhandelen Stuifmeel wordt van de achterpootjes van de bij gewonnen d.m.v. een pollenval.
Opgepast moet worden voor insecten, mijten (stuifmeelmijt) en schimmel. Sommige schimmels kunnen namelijk zeer giftige stoffen vormen. De pollenklompjes moeten daarom gedroogd worden, tot ze goed hard zijn.
Bij voorkeur bij 40°C, hoewel 70°C ook toegepast wordt. Volgens Caillas kan dit ook m.b.v. een infra-roodlamp.
Goed gedroogd stuifmeel met watergehalte onder 6% is dan zeker 2 jaar houdbaar. Wel moet ervoor gezorgd worden dat bewaring in het donker, vochtvrij en in goed afgesloten potten gebeurt. Exportlanden zijn vooral Spanje, China en de VS (Arizona).
Het verdient aanbeveling een zo gevarieerd mogelijk pollenmengsel in de handel te brengen, met een grote verscheidenheid aan kleuren.
Alleen dan is ook een evenwichtige chemische samenstelling gegarandeerd.
Verwijzingen naar genezing van ziektes mogen niet op het etiket vermeld worden, wel aanduidingen als ‘werkt versterkend’ en ‘werkt weerstand verhogend’ e.d.
Soms wordt stuifmeel gemengd met honing. Dat moet dan vermeld worden op het etiket van het product, dus b.v. ‘honing met stuifmeel’.
Het gehalte aan stuifmeel moet gemeld worden in de lijst met ingrediënten, b.v.: Ingrediënten: Honing (95%), stuifmeel (5%).
Biologische eigenschappen
Het effect van de consumptie van stuifmeel op de mens is vooral nagegaan door de Franse wetenschappers Chauvin en Caillas. Zij noemen als gunstige effecten o.a.: regulatie van de darmwerking, genezing van bloedarmoede bij kinderen, verhoging van de algemene gezondheidstoestand van bejaarden en herstellenden, opwekking van de eetlust, en genezing van diverse prostaatklachten.
Verder zou stuifmeel versterkend werken en het welbevinden verbeteren.
In het algemeen betreft het hier meer subjectieve klachten dan in het geval van het gebruik van propolis.
Over de voedingsaspecten van stuifmeel wordt uitgebreid ingegaan in het boek ‘Pollenanalyse – Stuifmeelonderzoek van honing voor imkers, scholen en laboratoria’. Omdat over de (on)mogelijkheden van vertering van stuifmeel door de mens nogal wat negatieve berichten in omloop zijn is destijds door de Keuringsdienst van Waren een onderzoek opgezet om na te gaan of gedroogde stuifmeelklompjes volledig door de mens opgenomen worden.
Hiertoe werd gedroogd stuifmeel met namaak maagzuur behandeld.
De minerale bestanddelen bleken vrijwel volledig in oplossing te gaan zoals gehaltebepalingen in maagzuur aantoonde. De inhoudsstoffen van stuifmeel komen dus beschikbaar voor de spijsvertering van de mens.
Stuifmeel kan residuen bevatten van bestrijdingsmiddelen en zware metalen.
Het is dus zaak in het bijzonder bij stuifmeel gewonnen uit boomgaarden hier goed op te letten.
Behalve via stuifmeelvallen geoogst pollen is er ook nog bijenbrood, dat is door bijen in de raat opgeslagen stuifmeel – ook genoemd Perga.
Dit product heeft een aantal biochemische processen ondergaan, waarbij ca. 1% melkzuur is ontstaan en de samenstelling enigszins veranderd is.
De in dit hoofdstuk genoemde voedingsgegevens hebben betrekking op pollen dat in stuifmeelvallen geoogst is.
Dosering en gebruik
Eerder werd al opgemerkt dat pollen uit voedingsoogpunt bezien een gezond levensmiddel is.
Uiteraard is het minder wenselijk en te eenzijdig uitsluitend pollen als voedsel te gebruiken.
Maar het aanvullend gebruik van pollen, als voedingssupplement, verdient meer aan-dacht.
Toch moet men enige voorzichtigheid in acht nemen bij het gebruik.
Het is namelijk gebleken dat sommige mensen allergische reacties vertonen na het gebruik van pollen.
In apitherapie-kringen wordt daarom wel aanbevolen de eerste dag slechts 1-2 pollenklompjes (dat is slechts 30 mg!) te gebruiken, de tweede dag 3-5.
Indien geen negatieve reacties optreden kan de volgende 1 tot 2 weken langzaam de dosering verhoogd worden, b.v. door pollenkorrels te vermengen met honing.
De meeste volwassen gebruikers nemen een theelepel, een dessertlepel of een eetlepel pollen (volle eetlepel = 10 gram) per dag.
Sommige aanbevelingen gaan tot 30 gram per dag.
Kinderen de halve hoeveelheid.
Een goede combinatie is b.v. mengen met honing.
Ook het gebruik in pap, yoghurt e.d. wordt aanbevolen.